ÖZGÜRLEŞEN SEYİRCİ

Bakmakla görmek arasında büyük fark vardır insanların çoğu bakar ama kördür.Kitabın eleştirdiği konulardan biri seyirciyi edilgen konumundan çıkartıp sorgulayan olayları inceleyip araştıran bilimsel deneyci veya araştırmacı sokan bir tutumdur.Tiyatro sanatında oynayanla izleyen seyirci arasında ukala bir tutum vardır ve bu tutumun ortadan kalkması gerekmektedir.Kitapta tiyatro demenin seyirci demek olduğu söylenmektedir yani seyirci kavramını yoketmek üzerinde durulmuştur.Tiyatronun izleyeni aptal durumuna sokup küçümsediğini ve bir şeyler öğretme çabasına girdiğini görüyoruz.Bunu mimarlıkla özdeşleştirmek gerekirse benim fikrim mimari bir projenin bir konusu olması yani bir problemi benimseyip ona çözüm üretme çabasına girilmesidir.Bu yönden bakıldığında farkındalık yaratmak için bu tasarımı yaptığımızda yaptığımız kişiyle aramızda efendilik bağı oluşuyormuş gibi oluyor.Ama ben bu yoruma bir yere kadar katılıyorum başka bir açıdan bakıldığında yapılan bir projenin farkındalık yaratması gerekmektedir.