Özgürleşen Seyirci
Kitapta özgürleşen seyirci kavramı tiyatro üzerinden ele alarak Aristocu ve Brecht olarak iki farklı düşünce tarzında sunulmuştur. Yönetmen tiyatroda seyirciyi sahnedeki görsele odaklayıp sadece bakmasını sağlayıp görmesinden uzaklaştırıyor. Seyircinin, pasif olarak bulunduğu durumun içinde hareket etmesindense aktif bir şekilde olayları yorumlayıp, hayat içinde düşüncelerini ortaya koyması ve hazır bilgiler üzerinden devam etmemesi gerekir. “Özgürleşme” kavramının ortaya çıkması da tam olarak seyircinin  aktif bir rol oynamaya başlamasından sonra başlar. Seyirciyi  bu noktada bir mimarla aynı çerçevede görebiliriz. Bir mimar hayal gücünü nasıl somutlaştırıp işe yarayan kendi içindeki yaratıcılığı ve bilgiyi ortaya koyan bir yapı oluşturuyor ise seyircide hazır olan bilgilerden değil düşünce gücünü ortaya çıkaran kendi uğraşları sonucunda kazandığı bilgiyi hedeflemeli ve bu doğrultuda ilerlemelidir.  Ancak bu şekilde kendisine sunulan belirli bir biçimden uzaklaşarak kendi kalıplarını ortaya çıkarabilir ve hayat içinde yönetici konumda hareket edip bir mimar gibi bütün parçaları ile hayatını şekillendirebilir.